Шырағыңды сөндіріп алмайын деп

Шырағыңды сөндіріп алмайын деп, шынарымды балталап тастаппын мен...

Талғажау етем енді ай жарығын)

Қара түннің қарашы қайғы алуын...

Тұнығымды тұманға айналдырып,

Дей көрме қайда күнің?

Бір білерім,

Сүюге жарамсызбын,

Сенуге пайдалымын...

Сен кеткелі!...

Қараңғы көңіл іші,

Жарыды жалған күліп,

Жағылды шам,

Үзілген жалғанды үміт,

Баладай басқа ойыншық

​ .... құшақтаған

Өзімді ұнатқанмен алдандырып.

Өтірік жылап қалам өмір үшін...

Сезбейді жұрт!

Айтпақшы,

Сүйінші...!

Сіз жыртып тастаған жүрекке,

Жазылды жаңа бет.

Құмарлығыңды өшіріп қағаздан,

Шыдамдылығын қаламға,

Құйдыра ала кеп.

Ғазалын төгеді ол,

Мендегі қағазға,

Сендегі мұң азба?-дейді де,

Сонан соң оқиды,

«Дейін мен кейінде ісім жоқ,

Бүгінім өзіңмен ғана!»-деп...

 

Қорықпа, алдаймын..

​ ​ ​ Алайда,

..... жолықса) бәрібір....

Сүйетініне сендіре алмаймын,

​ ​ ​ ​ .... сезімді!